Kukurydza z siewu bezpośredniego – to najpopularniejsza metoda uprawy. Najlepiej wysiewać je pod koniec maja (chłodniejsze rejonu Polski) lub na początku czerwca. Sieje się co 20cm w rzędach odległych co 40-45cm. Można siać punktowo po dwa nasiona, a potem pikować jedną siewkę. Głębokość siewu wynosi ok. 4cm. W przypadku prognozowanych po siewie ochłodzeń obszar uprawy powinno się okrywać białą włókniną.
Kukurydza z rozsady – nie jest często praktykowana, ale na domowe potrzeby można zdecydować się właśnie na taką uprawę. Plusem jest szybsza produkcja sadzonek i wcześniejsze dojrzewanie ziaren. Najlepiej nasiona siać po dwa w pojemnikach z tworzywa sztucznego, np. po margarynach, jogurtach, itp. Przed przesadzaniem łatwo można je przeciąć nie uszkadzając korzeni kukurydzy. Opcjonalnie można używać pojemników biodegradowalnych, np. z torfu, które wysadza się w ziemi wraz z roślinami. Stopniowo rozkładają się przy okazji dostarczając składniki pokarmowe. Rozsadę umieszcza się w pomieszczeniu, np. na parapecie.
Nasiona w tym wypadku wysiewa się pod koniec kwietnia lub na początku maja, rozsadę można wysadzić w ostatnich dniach maja lub w pierwszej dekadzie czerwca. Można siać płycej niż na zewnątrz, np. na głębokości 3cm.
Wymagania i pielęgnacja kukurydzy cukrowej
Kukurydza cukrowa ma duże wymagania świetlne i cieplne. Dlatego należy ją uprawiać w miejscach słonecznych (w półcieniu plon jest słaby), a wysiewa się ją później od większości warzyw. Charakterystyczną cechą kukurydzy jest bardzo wolny wzrost początkowy, diametralnie różny od silnego przyrostu w późniejszych fazach. Dlatego w pierwszych tygodniach po wykiełkowaniu kukurydzy bardzo ważne jest regularne zwalczanie chwastów. Później warzywo dobrze radzi sobie z zachwaszczeniem. Gatunek preferuje gleby żyzne, próchnicze, o dobrej strukturze, zasobne w składniki pokarmowe, szybko nagrzewające się o odczynie zbliżonym do obojętnego. Warto zbadać odczyn (mierniki pH są łatwo dostępne w sklepach ogrodniczych), gdyż źle reaguje na zakwaszenie podłoża. Unika się uprawy w glebach lekkich – piaszczystych i ciężkich – gliniastych. Nie toleruje również podłoży podmokłych.
W roku poprzedzającym uprawę kukurydzy podłoże warto zasilić obornikiem. Gdy zaczyna zawiązywać kolby można co 2 tygodnie stosować nawozy humusowe, aplikowane przy okazji podlewania. Kukurydza cukrowa ma duże wymagania względem azotu i potasu. W czasie kwitnienia roślinami zaleca się lekko potrząsać, to poprawi zapylanie. Dobrymi sąsiadami kukurydzy są groch, fasola, cukinia, ogórki, pomidory i sałata. Warzywo ma silny i głęboki system korzeniowy, dlatego jest względnie odporna na susze. Największe wymagania wodne ma w okresie kwitnienia. Wartościowym zabiegiem pielęgnacyjnym jest ściółkowanie gleby.
Rośliny można profilaktycznie podlewać i pryskać ekologicznymi gnojówkami z roślin, np. wrotyczu, pokrzywy i skrzypu. To ograniczy m.in. szkodniki glebowe. Duże zagrożenie dla kukurydzy zachodzi ze strony mszyc i omacnicy prosowianki. Z chorób może wystąpić m.in. plamistość pochew liści kukurydzy, fuzaryjna zgorzel podstawy źdźbła i korzeni zbóż, fuzarioza kolb kukurydzy i drobna plamistość liści kukurydzy.
Kukurydzę można uprawiać w rzędach w polu lub w ogrodzie. Ze względu na wysokość nadaje się do tworzenia żywych ścian, np. oddzielenia warzywniaka od innych ogrodowych stref (tak, by nie zacienić warzyw), części rekreacyjnej od gospodarczej, a także tworzenia efektownych labiryntów z roślin. Jedyny mankament – takie funkcje spełnia dopiero od lata. Oczywiście główny powód uprawy to pozyskiwanie cennego plonu. Kolby kukurydzy dojrzewają najczęściej w terminie od września do października.
Z naszego asortymentu polecamy:
Kukurydza ‘Złota Karłowa’ – odmiana wczesna wytwarzająca kolby o długości 8-12cm. Rośliny są silnie rozkrzewione. Kukurydza jest polecana do przydomowych ogrodów i ROD.
Kukurydza ‘Golden Bantam’ – odmiana średnio późna tworząca duże kolby o długości do 22cm. Ziarna są miękkie, bardzo słodkie.
