Cukinię w gruncie zaleca się siać po 15 maja – a do 15 czerwca. Sieje się po dwa nasiona, a później usuwa słabszą siewkę. Rozsadę wyprodukowaną w pomieszczeniu zaleca się sadzić nie wcześniej niż 20 maja. Cukinia produkowana z rozsady wcześniej rozpoczyna owocowanie. Pamiętajmy żeby patrzeć na to co dzieje się za oknem, jakie temperatury przewidują meteorolodzy w nocy, po 15 maja – siejmy lub sadźmy kiedy już będzie ciepło.
Nasiona można zaprawić mączką bazaltową, na kilka dni przed wysiewem. Dzięki temu cukinie są mniej podatne na choroby i szkodniki, a dodatkowo otrzymują startową dawkę nawozową (mączka bazaltowa jest w szczególności zasobna w potas).
Rozsadę zaleca się przygotować w ogrzewanym pomieszczeniu. Nasiona wysiewa się w ostatniej dekadzie kwietnia. Warto umieszczać po dwa w pojemnikach, a później usuwać słabsze siewki. Głębokość siewu wynosi 2-3cm. Nasiona kiełkują po 7-10 dniach w temp. ok 20°C. Optymalne są wielodonice, które ograniczają ryzyko uszkodzenia sadzonki przy przesadzaniu. Warzywo źle reaguje na uszkodzenia korzeni, dlatego pracę i tak należy wykonywać ostrożnie. Odległości sadzenia wynoszą 60-80x100cm niezależnie od metody uprawy. Warzywo potrzebuje przestrzeni.
Wymagania i pielęgnacja cukinii
Cukinie preferują stanowiska ciepłe, osłonięte od wiatru. Optymalna temperatura uprawy wynosi 20-25°C. Jednakże cukinia jest najbardziej tolerancyjna na chłody z warzyw dyniowatych. Dobrze znosi dłużej utrzymujące się spadki temperatury do 6-8°C. Ma duże wymagania wodne (tak jak inne dyniowate), ale lepiej znosi niedobór wody od ogórków. Wytwarza płytki system korzeniowy. Najlepiej używać wody o temperaturze otoczenia, np. przechowywanej w beczce, to ogranicza stres fizjologiczny (którego skutkiem jest żółknięcie liści czy opadanie zawiązków owoców). Warzywo w gruncie warto podlewać gnojówkami z pokrzywy i skrzypu, m.in. po to, by ograniczyć szkodliwość szkodników glebowych.
Cukinia preferuje gleby żyzne, próchnicze, szybko nagrzewające się o odczynie zbliżonym do obojętnego (pH=6,5-7,0). Nie lubi skrajności – gleb kwaśnych i zasadowych. Na lżejszych, piaszczystych glebach daje słaby plon. Na ciężkich, gliniastych i słabo przepuszczalnych staje się podatna na choroby. Tunele i szklarnie należy regularnie wietrzyć. Cyrkulacja powietrza jest konieczna, by ograniczyć ryzyko wystąpienia chorób grzybowych.
Warzywo najlepiej uprawiać w pierwszym roku po oborniku. Do dokarmiania warto stosować nawozy humusowe, np. aplikowane co 2 tygodnie przy okazji nawadniania. Gatunek nie ma szczególnych wymagań co do przedplonu, należy jedynie unikać uprawy po innych przedstawicielach rodziny dyniowatych. Z chorób występują m.in. mączniak prawdziwy, mączniak rzekomy i szara pleśń, ze szkodników największym problemem jest przędziorek chmielowiec. Profilaktycznie rośliny warto opryskiwać gnojówką z pokrzywy przeciw chorobom i szkodnikom. W sprzedaży dostępne są również biopreparaty na choroby grzybowe. Warto po nie sięgać zamiast chemii. Bardzo ważne w początkowym okresie uprawy jest regularne odchwaszczanie.
Plonowanie cukinii najczęściej rozpoczyna się po ok. 2 miesiącach od siewu lub 4-6 tygodniach od posadzenia rozsady. Trwa do pierwszych przymrozków. Cukinie zbiera się, gdy owoce osiągną przynajmniej 10 cm długości.
Z naszego asortymentu polecamy:
‘Paladin F1’ – odmiana o żółtej skórce, wytwarzająca owoce średniej wielkości. Plonuje po 60-65 dniach od wysiewu. Nie wykształca rozgałęzień, co ułatwia uprawę i pozwala uprawić tą odmianę w pojemnikach.
‘Terminator F1’ – odmiana o zielonej błyszczącej, delikatnej skórce, jeżeli zrywamy młode owoce do 20 cm, wtedy polecamy spożywanie całych owoców ze skórką. Rośliny nie wytwarzają rozgałęzień więc uprawa jest ułatwiona – tą odmianę polecamy także do uprawy w pojemnikach.
Zrywanie młodych owoców Paladin F1 i Terminator F1, pobudza roślinę do tworzenia kolejnych kwiatów i owoców
‘Tapir’ – odmiana wytwarza oryginalną skórę o barwie ciemno- i jasnozielonej, z mozaikowym, paskowanym wzorem. To odmiana wczesna.
Główny podział cukinii dotyczy barwy skórki – wyróżnia się cukinie zielone i cukinie żółte. W rzeczywistości cukinie, a także kabaczki i patisony to odmiany dyni zwyczajnej.
