Skuteczna uprawa ogórków z siewu związana jest z właściwym momentem wysiewu nasion w glebie, co zwykle przypada na drugą połowę maja. W przypadku odmian wczesnych, warto rozważyć wysiew od 10 maja, uwzględniając warunki pogodowe, natomiast odmiany późne lepiej siać na przełomie maja i czerwca.

Najlepszym podejściem do siewu bezpośredniego jest umieszczenie nasion w dołkach, 2-3 nasiona na każde 15 cm w rzędach. Ważne jest zachowanie odstępu między rzędami na poziomie 100-120 cm. Po wschodach, warto pozostawić jedną, najlepiej rozwiniętą siewkę, aby osiągnęła pełen potencjał. Głębokość siewu powinna wynosić około 1,5-2 cm. Ogórki zwykle kiełkują po 5-10 dniach, jednak można przyspieszyć ten proces, mocząc nasiona w wodzie przez 1-1,5 doby.

Uprawa ogórka z rozsady

Optymalny czas na wysiew nasion ogórków przypada na kwiecień, kiedy to nasiona umieszczamy w pojemnikach rozmieszczonych w szklarni lub ogrzewanych pomieszczeniach. Rośliny rozsadzamy po drugiej połowie maja, zachowując identyczne odstępy, jak przy bezpośrednim siewie w gruncie. Przed przesadzeniem zaleca się hartowanie rozsady przez okres 7-10 dni, wystawiając pojemniki na zewnątrz na kilka godzin dziennie.

Aby zapewnić zdrowy wzrost ogórków, korzystne jest wspomaganie upraw nawozami organicznymi. W trakcie sezonu wegetacyjnego zaleca się zastosowanie 1-2 dawek granulowanego obornika, np. na początku wegetacji oraz w połowie lata. Odmiany o długich pędach, które stanowią większość, warto skutecznie prowadzać na podporach. To rozwiązanie umożliwia efektywne wykorzystanie przestrzeni oraz sprzyja łatwiejszemu podlewaniu, bez ryzyka mokrych liści i pędów.

Regularne podlewanie roślin jest niezwykle istotne, szczególnie w okresie letnim. Woda powinna mieć temperaturę zbliżoną do otoczenia, dlatego warto ją przechowywać na zewnątrz, na przykład w beczce. Nie zaleca się podlewania chłodną wodą prosto z kranu lub ze studni. Takie działanie może wywołać stres fizjologiczny u roślin, a dodatkowo ogórki negatywnie reagują na obecność chloru, szczególnie w wodzie wodociągowej. Skutkiem tego może być żółknięcie liści oraz utrata zawiązków owoców. Brak odpowiedniego nawodnienia skutkuje gorzkim smakiem ogórków. W celu podlewania warto rozważyć również stosowanie rozcieńczonych gnojówek z pokrzywy i skrzypu w proporcji 1:10. Pierwsza z nich zawiera niezbędne dawki azotu, natomiast druga dostarcza cennego źródła krzemionki, wzmacniającej odporność roślin.

Wymagania ogórka gruntowego

Ogórki powinno się uprawiać w miejscach słonecznych, ciepłych i osłoniętych od wiatru. Najlepsza jest duża ilość światła rozproszonego (korzystniejsza od bezpośredniego nasłonecznienia). Zbyt prażące słońce w okresie dojrzewania plonu prowadzi do wybarwiania ogórków. Na powierzchni powstają białe plamy (utrata chlorofilu). Ogórek jest ciepłolubny, optymalna temperatura wynosi 22-28°C. Ginie przy pierwszych przymrozkach. Nie lubi upałów, w temp. powyżej 35°C może dochodzić do opadania zawiązków owoców. Tolerancja na temperatury to cecha odmianowa. Jednocześnie warto pamiętać, że ogórki gruntowe są mniej wymagające klimatycznie od szklarniowych.

Uprawa ogórków szklarniowych

Ogórek gruntowy zaleca się uprawiać w podłożu żyznym, próchniczym, umiarkowanie przepuszczalnym (bez tendencji do szybkiego wysychania). Dobrze rośnie w glebach o odczynie zasadowym. Warzywa wytwarzają płytki system korzeniowy, mają duże potrzeby wodne i pokarmowe (duży przyrost masy liści i owoców). Mają szczególnie duże zapotrzebowanie na fosfor i wapń. Dlatego w roku poprzedzającym uprawę podłoże zaleca się wzbogacić obornikiem. Jako przedplon można posiać rośliny motylkowe (na nawóz zielony) lub aksamitkę, która wydziela substancje zwalczające chorobotwórcze nicienie glebowe. Z warzyw wartościowy przedplon to groch, fasola, buraki i cebula.

W sąsiedztwie ogórka powinno się uprawiać koper, sałatę, seler, słonecznik i kukurydzę. Dwie ostatnie rośliny można wykorzystać do stworzenia żywej ściany, która ochroni ogórki przed wiatrem.

Ogórki w szklarniach i wysokich tunelach foliowych prowadzi się najczęściej w pionie, na drutach lub sznurkach (podwiązując je sznurkami). Można je uprawiać w ziemi lub w podłożu mineralnym. Najlepiej sprawdza się uprawa z rozsady. Nasiona wysiewa się w lutym w pomieszczeniu, rozsadę wysadza pod osłony w kwietniu. Prawidłowa rozstawa to 100-120x30cm. Ważnym zabiegiem jest cieniowanie szklarni i tunelu w czasie największych upałów, a także regularne wietrzenie.

Z naszego asortymentu polecamy:

Wszystkie odmiany ogórków szklarniowych są odmianami z partenokarpią i są to ogórki w typie owocu sałatkowego, gdzie dzieli się je ze względu na wielkość – długość:

– bardzo krótkie – z naszych odmian proponujemy odmianę Pony F1 ich owoce dorastają do 8-15 cm,
– krótkie – tworzą owoce o długości 20-22 cm tak jak proponowana przez nas odmiana Twenty F1,
– długie (zwane węże) – tworzą owoce 30 – 35 cm – przez nas polecany Saladin F1
Proponowane przez nas odmiany wykazują tolerancję na małe wahania temperatur w fazie wzrostu.
Polecane są do uprawy w terminie jesiennym i wiosennym.

Odmiany konserwowe:
Corveta F1 – odmiana wczesna, pierwsze plony są możliwe do uzyskania już ok. 10 lipca.. Jest odporna na parcha dyniowych, mączniaka prawdziwego i wiele chorób wirusowych ogórka. Poziom odporności pozwala cieszyć się zbiorami nawet do września.
Dalila F1 – to odmiana której owoce są podobne do popularnej odmiany Polan F1, jednak różni ją to, że jest odporna na: wirus mozaiki ogórka, parcha dyniowatych i posiada wysoką tolerancję na mącznika rzekomego, dlatego długo owocuje.
Fantasy F1 – odmiana wczesna wyróżniająca się plennością. Jest odporna na wiele chorób wirusowych roślin.
Valerie F1– polecana do kwaszenia w słoikach 0,9 l, ponieważ w miarę dorastania zawsze zachowuje bardzo smukły kształt – zobaczcie zdjęcia poniżej. 

Odmiana sałatkowa – Joger F1 o owocach krótkich dorastających do 20-22 cm.
Ogórki gruntowe – konserwowe – partenokarpiczne to odmiany, które możemy uprawiać pod tunelami i w gruncie. Ogórki partenokarpiczne tworzą owoce bez zapylania przez owady.
Uprawiane w gruncie dają średnio o 20-30% wyższy plon.

Jak powstają odmiany partenokarpiczne?

W procesie hodowli, wykorzystuje się działanie związków roślinnych (np. auksyn) by uzyskać owoce bez nasion. Okres plonowania jest wydłużony. Zjawisko jest naturalne, nie ma nic wspólnego z GMO. Ogórki konserwowe są małe i krępe, nie przekraczają zwykle 7cm długości.


Ogórki konserwowe (gruntowe) partenokarpiczne w naszym asortymencie to:
Alhambra F1, Orfeus F1, Partner F1 i Zuzana F1 są to odmiany wczesne odporne na wiele chorób charakterystycznych dla ogórków.