Najlepszą metodą uprawy brokułu, podobnie jak innych warzyw kapustowatych jest produkcja rozsady. Siew wykonuje się w kilku terminach:
– Nasiona brokułu wysiewa się w drugiej połowie lutego, a rozsadę – w ogrodzie czy polu – sadzi w kwietniu. Tak postępuje się z wczesnymi odmianami.
– Nasiona wysiewa w marcu lub kwietniu, rozsadę sadzi w maju lub czerwcu. Brokuły dają plon letni.
– Nasiona wysiewa się w czerwcu, a rozsadę wysadza w lipcu (zwykle w drugiej połowie miesiąca). Wybiera się późne odmiany brokuła, które dają plon jesienny.

Rozsadę najlepiej przygotowywać w wielodonicach (multiplaty) w substracie torfowym. Brokuły średnio wschodzą po 5-10 dniach. Najlepiej trzymać je w chłodnym, jasnym pomieszczeniu. Przed wysadzeniem do gruntu sadzonki zaleca się przez 1-2 tygodnie hartować wynosząc codziennie na zewnątrz na kilka godzin. Rozstawa sadzenia wynosi średnio 60-65×40-50cm. Można ją nieco modyfikować w zależności od siły wzrostu odmiany. Najłatwiej uzyskuje się plon z brokułów na zbiór późnowiosenny i jesienny.

Uprawa brokułu na potrzeby własne w tunelu foliowym nie ma sensu. Warzywo radzi sobie na „powietrzu”, natomiast pod osłonami warto sadzić bardziej ciepłolubne gatunki.

Uprawa brokułu w pojemnikach – na balkonie

Brokuł można uprawiać na balkonie, ale trzeba wziąć pod uwagę, że róże będą nieco mniejsze niż w uprawie gruntowej. Warzywo potrzebuje dużych pojemników, przynajmniej 18-20 litrów na jedną sadzonkę. Pielęgnacja nie różni się znacząco. Jedyna różnica – podlewanie powinno być częste, nie można dopuścić do przesuszenia bryły korzeniowej.

Wymagania i uprawa brokułu

Brokuł to typowe warzywo klimatu umiarkowanego, które dobrze rozwija się w chłodnych warunkach. Optymalna temperatura wynosi 15-17°C. Natomiast szkodzą mu długotrwale utrzymujące się upały, powyżej 24°C. Dochodzi wtedy m.in. do drewnienia pędów i zahamowania stożków wzrostu. Wysokie temperatury w pierwszej fazie wzrostu opóźniają formowanie się główek kwiatowych. Stanowisko uprawy powinno być słoneczne. Optymalna jest gleba żyzna, próchnicza o pH oscylującym w granicach 6,5-7,0. Brokuł warto uprawiać w pierwszym (gleby lekkie) lub drugim/trzecim roku (gleby cięższe) po oborniku. Gleby kwaśne powinno się wapnować, najlepiej jesienią roku poprzedzającego uprawę warzyw.

Dobrym przedplonem dla brokułu są ogórki, por, pomidory, gryka i owies. Gryka jest o tyle korzystna, że wydziela substancje, które zwalczają pędraki. Należy do roślin fitosanitarnych. Natomiast brokułu nie powinno się sadzić po innych warzywach kapustowatych, to zwiększa ryzyko wystąpienia chorób i szkodników (a także zmniejszenia żyzności gleby). Dobrymi sąsiadami są groch, fasola, burak, seler, rzodkiewka i pomidor, natomiast należy unikać sąsiedztwa cebuli, kalafiora, kapusty i szczypiorku. Wzajemne oddziaływanie na siebie roślin (allelopatia) ma pozytywny wpływ na plonowanie.

Warzywo ma duże wymagania wodne. W okresie suszy powinno się go podlewać. Warto zainstalować nawadnianie kropelkowe, dzięki któremu zmniejsza się zużycie wody, a nie moczy nadziemnych części rośliny. Sporadycznie brokuły warto podlewać ekologicznymi gnojówkami, np. z pokrzywy i skrzypu. Działają zniechęcająco na szkodniki, a oprócz tego ograniczają ryzyko wystąpienia chorób. Brokuł jest zagrożony m.in. czernią krzyżowych, zgnilizną twardzikową, mączniakiem rzekomym, kiłą kapusty, szarą pleśnią. Ze szkodników może wystąpić bielinek, tantniś, pchełki, śmietka i mszyce. Szkodniki zwalcza się m.in. stosując preparaty oparte na bazie szarego mydła. Nie zaleca się stosować intensywnych dawek nawozu. Brokuł ma największe wymagania względem potasu. Można zastosować jedną dawkę obornika granulowanego – kilka tygodni po posadzeniu rozsady. Corocznie podłoże można mieszać z kompostem. W Polsce brokuły dzieli się głównie pod względem barwy róży – na zielone i fioletowe.

Z naszego asortymentu polecamy:


‘Limba’ – odmiana wczesna, wytwarzająca zwartą, zieloną różę. Po jej ścięciu wytwarza drobne róże boczne, dzięki czemu plonowanie jest wydłużone. Jest odporna na wybijanie w pędy kwiatostanowe.
‘Miranda’ – odmiana średnio późna wytwarzająca fioletową różę. Nie ma tendencji do przerastania róży liśćmi. Jest przeznaczona do uprawy jesiennej.